Uważny rodzic ma szansę dostrzec w porę niepokojące zmiany w zachowaniu dziecka. Jednak sama obserwacja to zaledwie początek. Kolejnym krokiem jest decyzja o szukaniu specjalistycznej pomocy, by wesprzeć dziecko w przezwyciężeniu problemów. Od czego zacząć i co wziąć pod uwagę?
Najpierw psycholog
Pierwszym krokiem, gdy dostrzegamy trudności u dziecka, jest kontakt z psychologiem, który dokona wstępnej oceny i pomoże w zrozumieniu natury problemu. Może to być psycholog szkolny, specjalista z poradni psychologiczno-pedagogicznej lub centrum zdrowia psychicznego. Specjalistów można poszukać także poprzez stronę Narodowego Funduszu Zdrowia w zakładce dotyczącej zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży.
Jeżeli sytuacja okaże się bardziej złożona, psycholog może skierować dziecko do psychoterapeuty lub psychiatry. W przypadku objawów takich jak myśli samobójcze, impulsywność, agresja, zaburzenia odżywiania, samouszkodzenia czy nadużywanie substancji psychoaktywnych, warto udać się bezpośrednio do psychiatry. W sytuacjach wysokiego ryzyka, kiedy istnieje groźba podjęcia prób samobójczych, konieczny jest natychmiastowy kontakt ze służbami ratunkowymi.
Kryteria wyboru specjalisty – o co warto zapytać?
Zanim podejmiemy współpracę z danym specjalistą, warto dowiedzieć się więcej na temat jego kwalifikacji i doświadczenia.
- Wykształcenie – nie bójmy się pytać o wykształcenie i ukończone szkolenia. Wybór wykwalifikowanego specjalisty to klucz do skutecznej terapii.
- Doświadczenie w pracy z dziećmi – problemy psychiczne dzieci i młodzieży różnią się od problemów dorosłych, dlatego doświadczenie w pracy z młodszymi pacjentami jest szczególnie istotne.
- Stosowane metody pracy – warto dowiedzieć się, jaką metodę pracy stosuje specjalista i czy jej skuteczność jest potwierdzona klinicznie.
- Atmosfera rozmowy – nawiązywanie pozytywnej relacji terapeutycznej to kluczowy element procesu zdrowienia, dlatego warto zwrócić uwagę na to, jak czuje się dziecko podczas pierwszych spotkań z terapeutą.
Dlaczego warto zaufać specjalistom?
Wsparcie psychologiczne to nie dowód na porażkę wychowawczą, lecz sposób na zadbanie o dobrostan dziecka. Mimo że wciąż można spotkać się z przekonaniami, że problemy emocjonalne dzieci wynikają z ich złej woli czy niedopatrzeń wychowawczych, prawda jest taka, że kryzysy psychiczne mogą dotknąć każdego. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), zaburzenia psychiczne stanowią około 13% globalnego obciążenia chorobami, a co najmniej 1 na 8 osób doświadczy w ciągu życia epizodu depresji.
Materiał powstał we współpracy z Mirelą Batog – psycholożką, która ukończyła również szkołę psychoterapii poznawczo-behawioralnej. Uczy podstaw interwencji kryzysowej oraz pracy z osobą po przemocy seksualnej. Pracuje jako psycholog interwencyjny oraz prowadzi swój gabinet.
Gdzie zgłosić się po pomoc:
- Telefon Zaufania Dla Dzieci i Młodzieży (116 111) w formie chatu lub maila na https://centrumwsparciadladzieci.pl/ ,
- Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka (800 12 12 12) oraz w formie chat na https://czat.brpd.gov.pl/,
- Centrum wsparcia dla osób dorosłych w kryzysie psychicznym (800 70 2222) oraz w formie czatu lub maila na https://centrumwsparcia.pl/
- Telefon wsparcia emocjonalnego dla dorosłych (116 123) oraz w formie chatu na: https://116sos.pl/