Jak mówić o kryzysach psychicznych w szkole?

W szkole coraz częściej poruszane są tematy zdrowia psychicznego, jednak niewłaściwy język może prowadzić do stygmatyzacji. To zjawisko, które sprawia, że osoby doświadczające trudności czują się gorsze i zaczynają zachowywać się zgodnie z etykietą, jaka została na niego nałożona. Jak rozmawiać o kryzysach psychicznych, by wspierać uczniów?

  1. Zwróć uwagę na język
    Słowa mają znaczenie, dlatego warto unikać pejoratywnych określeń, takich jak „wariat” czy „schizofrenik”. Zamiast tego używaj neutralnych sformułowań, np. „osoba chorująca na depresję/schozofrenię” czy mająca „trudności psychiczne”. Taki język pomaga zmniejszyć ryzyko stygmatyzacji i nie pogłębia uprzedzeń.

 

  1. Stwórz bezpieczną przestrzeń
    Uczniowie chętniej dzielą się swoimi trudnościami w środowisku, które daje im poczucie akceptacji i zrozumienia. Nauczyciele i pedagodzy mogą inicjować rozmowy o emocjach, samopoczuciu i potrzebach. Bezpieczna atmosfera sprzyja otwartości i szczerym rozmowom.

 

  1. Edukuj o zdrowiu psychicznym
    Rozmawiaj z uczniami o kryzysach i zaburzeniach psychicznych, podkreślając, że takie trudności mogą dotknąć każdego. Prelekcje, filmy edukacyjne czy prezentacje przygotowane przez uczniów to dobre narzędzia, które mogą zwiększyć świadomość i poczucie wspólnoty.

Gdzie zgłosić się po pomoc: 

Materiał powstał we współpracy z Kingą Bartkowiak – psycholożką w trakcie szkolenia psychoterapeutycznego, pracującą na Oddziale Podwójnej Diagnozy i Leczenia Uzależnień CM HCP w Poznaniu oraz w Pilotażowym Centrum Zdrowia Psychicznego.