Jeśli jesteś rodzicem nastolatka, zapewne często masz do czynienia z zachowaniami, które można określić jako trudne lub buntownicze. W tym czasie granica między buntem a depresją jest bardzo cienka i warto zachować szczególną czujność, by nie zignorować symptomów świadczących, że ze zdrowiem psychicznym dziecka dzieje się coś złego. Poniżej przedstawiamy wskazówki, które mogą pomóc odróżnić bunt od depresji.
- Za nastoletni bunt w przeważającej mierze odpowiada fizjologia, ponadto jest to niezbędny etap na drodze ku dorosłości. Depresja natomiast jest chorobą, stanem niepożądanym, niosącym za sobą wiele symptomów ze sfery emocjonalnej, poznawczej i społecznej.
- Do stwierdzenia depresji potrzebne są określone kryteria diagnostyczne. Są to: obniżony nastrój, smutek, przygnębienie, brak zainteresowania aktywnościami, które wcześniej sprawiały przyjemność. Możemy zaliczyć do tego również mniejszą motywację do działania, brak energii, zmęczenie, zaburzenia rytmu snu oraz łaknienia, zauważalne spowolnienie psychoruchowe, trudności w utrzymaniu koncentracji oraz pogorszenie wyników w nauce.
- Depresja może doprowadzić nastolatka do chęci odizolowania się od rówieśników. Być może towarzyska wcześniej osoba będzie unikała imprez, spotkań ze znajomymi, wydarzeń związanych z dużymi skupiskami ludzi. Może się zdarzyć, że dziecko będzie chciało utrzymywać kontakt tylko z wybranym, wąskim gronem osób.
- Charakterystyczne dla depresji są także negatywne myśli na swój temat. Nastolatek może borykać się z niską samooceną, brakiem wiary we własne możliwości i przekonaniem, że każde podejmowane wyzwanie zakończy się porażką. Dziecko może również wierzyć, że stanowi problem lub ciężar w życiu dorosłych.
- Kolejnym symptomem, którego nie należy bagatelizować są wypowiadane przez nastolatka myśli rezygnacyjne, samobójcze lub podejmowanie zachowań autoagresywnych. Wówczas niezbędne może okazać się sięgnięcie po specjalistyczną pomoc – psychologa, psychoterapeuty lub psychiatry.
- Depresja to również objawy fizjologiczne takie jak bóle głowy, brzucha i mięśni.
- Ważne, by pamiętać że dla zdiagnozowania epizodu depresji kluczowe jest utrzymywanie się objawów przez co najmniej dwa tygodnie.
Materiał powstał na podstawie wywiadu z psychoterapeutką Joanną Sass-Gust, przeprowadzonego przez dziennikarkę Małgorzatę Serafin.