Do mojego gabinetu przychodzi coraz więcej nastolatków, którzy mówią, że wiele spośród ich koleżanek i kolegów korzysta z pomocy terapeutycznej. Coraz więcej się o tym mówi rozpowszechniając wiedzę o metodach leczenia i psychoterapii.
Wciąż istnieje jednak duża grupa osób, które wstydzą się wizyty u psychologa i boją się powiedzieć o tym rodzicom. Nastolatku – pamiętaj, że możesz poprosić o pomoc i umówienie do specjalisty bez opisywania szczegółów problemu. Możesz powiedzieć, że na ten moment nie masz siły na tłumaczenie wszystkiego, ale że potrzebujesz wsparcia. Gdy już poczujesz się lepiej, razem z psychologiem możesz porozmawiać z rodzicami.
Wskazania do sięgnięcia po poMOC
Być może zastanawiasz się nad przyczyną danych zachowań lub obniżonego nastroju. Myśli wokół tego bywają różne, można zastanawiać się, na ile dany kłopot jest już na tyle poważny, by omówić go ze specjalistą. Istnieje pewna kategoria sytuacji, kiedy bezwzględnie należy zwrócić się po pomoc. Są to myśli samobójcze oraz odczuwana niechęć do życia. W takich sytuacjach koniecznie należy dać sygnał rodzinie, przyjaciołom, że potrzebujesz pomocy. Również, jeżeli Twój przyjaciel zgłasza takie sygnały, nie pozostawaj bezczynny, poinformuj osoby dorosłe z waszego otoczenia. Wskazaniami do leczenia psychoterapeutycznego lub psychiatrycznego są też:
- Zmiany nastroju,
- Obniżony nastrój
- Utrata zainteresowań
- Utrata umiejętności skupienia uwagi
- Wycofanie z relacji rówieśniczych
- Zwiększona niechęć do nauki i innych codziennych obowiązków
- Niechęć chodzenia do szkoły
- Kłopoty ze snem
Jeśli zauważyłeś u siebie któryś z tych wskaźników, skorzystaj z pomocy. Warto zwrócić się po pomoc do osoby dorosłej, np. rodzica. Natomiast jeżeli czujesz, że nie masz wsparcia od rodziców, zgłaszałeś już im to wcześniej, to poszukaj innej osoby dorosłej, która może Cię w tym wesprzeć. Czasami może być to wujek, ciocia, babcia czy dziadek. Poza rodziną można porozmawiać z nauczycielem, wychowawcą lub psychologiem albo pedagogiem szkolnym. To są osoby dorosłe, dla których dobre samopoczucie uczniów jest ważne.
Rodzaje oddziaływań terapeutycznych
Na rynku jest mnóstwo oddziaływań terapeutycznych. To jaka forma pracy będzie dla Ciebie odpowiednia najlepiej ustalić ze specjalistą. Możliwe formy pomocy specjalistycznej dla nastolatków którzy doświadczają kryzysu to:
- Psychoterapia indywidualna, spotkania z psychoterapeutą, najczęściej ustalone na jeden raz w tygodniu. Psychoterapię prowadzi psychoterapeuta z odpowiednimi uprawnieniami, które warto sprawdzić wcześniej.
- Terapia grupowa, grupa interpersonalna – to grupa rówieśnicza, podczas której poznasz osoby, które mierzą się z podobnymi problemami jak Ty. Wspólne przeżywanie trudności pod okiem terapeuty wzmacnia poczucie wspólnotowości i ułatwia dzielenie się swoimi kłopotami.
- Opieka psychiatryczna – do lekarza psychiatry może skierować psycholog, psychoterapeuta, jak również Ty sam możesz czuć, że potrzebujesz wsparcia farmakologicznego. Warto porozmawiać o tym z kimś dorosłym.
Pierwsza wizyta u specjalisty
Pierwsza wizyta u specjalisty wiąże się zazwyczaj ze stresem lub lękiem. Specjalista zadba o to, abyś czuł się komfortowo i bezpiecznie. Na pierwszą wizytę udajesz się z rodzicem bądź opiekunem prawnym, ale nie oznacza to, że rozmowa będzie odbywać się w jego obecności. Możesz na samym początku zaznaczyć, że chcesz zostać ze specjalistą sam na sam. Pamiętaj, że przebieg terapii i rozmów pomiędzy Tobą a specjalistą objęty jest tajemnicą zawodową, co oznacza, że nikt nie może dowiedzieć się, o czym rozmawialiście. Rodzice zostaną o tym uprzedzeni.
Gdzie zgłosić się po pomoc?
Miejsca w których możesz sięgnąć po poMOC:
- Psycholog / Pedagog szkolny
- Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna przypisana rejonowo do twojej szkoły
- Prywatna Placówka Psychoterapii (Psychiatra, Psychoterapia)
- Całodobowa pomoc, wsparcie kryzysowe:
Gdzie zgłosić się po pomoc:
- Telefon Zaufania Dla Dzieci i Młodzieży (116 111) w formie chatu lub maila na https://centrumwsparciadladzieci.pl/ ,
- Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka (800 12 12 12) oraz w formie chat na https://czat.brpd.gov.pl/,
- Centrum wsparcia dla osób dorosłych w kryzysie psychicznym (800 70 2222) oraz w formie czatu lub maila na https://centrumwsparcia.pl/
- Telefon wsparcia emocjonalnego dla dorosłych (116 123) oraz w formie chatu na: https://116sos.pl/
- Numer alarmowy w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia: 112
Autorką artykułu jest Kamila Sobczak-Grzybowska – psycholog w trakcie specjalizacji z psychoterapii dzieci i młodzieży. Doświadczenie zdobywała m.in. w Mazowieckim Centrum Neuropsychiatrii oraz w prywatnych Ośrodkach Terapeutycznych. Na co dzień pracuje z dziećmi, nastolatkami a najchętniej z całymi rodzinami, ponieważ wierzy, że oddziaływania terapeutyczne powinny dotyczyć całego systemu rodzinnego.