Karierę aktorską rozpoczęła w wieku 7 lat. Sławę dziecięcej aktorki przyniósł jej hit kinowy „Tylko mnie kochaj” gdzie wcieliła się w rolę Michaliny u boku aktora Macieja Zakościelnego…
Ma na swoim koncie liczne role w filmach fabularnych i serialach. Grała między innymi w filmach „Listy do M”, „Piata pora roku”, „Och Karol 2”, „Vocuus” , serialach „M jak miłość́”, „Rodzina zastępcza”, „Magda M”. Wystąpiła w telewizyjnych show „Taniec z Gwiazdami”, „Agent” oraz „Celebrity splash”. Julia interesuje się modą, zdrowym odżywianiem, uwielbia sport i podróże. Jest właścicielką uroczej fretki Luni.
W wyniku zaburzeń zdrowotnych przerwała karierę aktorską. Odważnie przyznaje się do swoich dolegliwości, inspiruje wielu młodych ludzi do walki z własnymi problemami i rozpoczęcia terapii u psychologa. W ramach naszej kampanii, Julia podzieliła się swoim doświadczeniem i przemyśleniami na temat stygmatyzacji.
Spot z udziałem Julii Wróblewskiej
Czym jest stygmatyzacja?
Co czuje osoba stygmatyzowana?
Jak przeciwdziałać stygmatyzacji?
Rozmowy o stygmatyzacji | z Julią rozmawia Małgorzat Serafin
Stygmatyzacja według mnie to…
…nadawanie łatki, negatywnych, stereotypowych cech ludziom lub grupom osób. Powoduje ona dużo stresu i cierpienia.
Ludzie stygmatyzują bo…
nie mają edukacji na temat zaburzeń i chorób. Nie wiedzą, z czym to się wiąże, z czego się bierze, na ile dana osoba ma kontrolę nad tym co robi. Powielają stereotypy, przestarzałą wiedzę na temat chorób i zaburzeń.
Do czego prowadzi stygmatyzacja?…
…Stygmatyzacja może prowadzić do izolacji, do zniechęcenia osoby chorej/zaburzonej przed szukaniem pomocy. Do zaprzestania brania lekarstw, które tej osobie pomagają, bądź trzymają ją przy życiu. Do nienawiści do samego siebie, do wycofania społecznego.
Sposobem na zatrzymanie stygmatyzacji jest…
…edukacja. Uczenie ludzi, również od dziecka, że prośba o pomoc to nic złego. Że każdy może zachorować. Nie ważne, czy biedny, czy bogaty. Nie ważne, czy żyjący w cudownym, kochającym środowisku, czy nie. Bo wciąż krąży stereotyp, że aby zachorować, trzeba być bardzo nieszczęśliwym i wiele przeżyć. Nie zawsze tak bywa.
Osoba stygmatyzowana może czuć się…
…odepchnięta, wykluczona, zaczyna zastanawiać się nad tym, czy słowa innych są prawdziwe. Czy jest ona niebezpieczeństwem dla innych, czy może jednak wymyśla, czy powinna umieć wziąć się w garść tak jak wszyscy mówią. Czuje wstyd, bezsilność, samotność.
Osoba stygmatyzowana może myśleć…
… że jest w jakiś sposób uszkodzona. Że różni się od innych ludzi, nie myśli w ten sam sposób, nie umie dopasować się do reszty. Może zacząć myśleć, że nie ma dla niej pomocy, że nikt jej nie rozumie.
Brak wiedzy o zdrowiu psychicznym powoduje że…
…wiele osób pozostaje niezdiagnozowanych przez lata, uciekając w pracę, w nadmiarowy wysiłek, w alkohol, w agresję. Radząc innym chorym by robili tak samo. By chowali swoje emocje. Powoduje to też stereotypy, stygmatyzację. Jednak, co najgorsze, powoduje to śmierć wielu ludzi, którzy bali się prosić o pomoc i nie wiedzieli, co się z nimi dzieje.
Osądzanie drugiego człowieka jest…
…nie w porządku. Sami nie chcielibyśmy być osądzani z góry, jednak robimy to innym. Czasami trzeba się zatrzymać i zastanowić się, czy aby nie robimy drugiemu tego, na co sami bylibyśmy się zdenerwowali, gdyby role się odwróciły.
Jak mówić o swojej chorobie?…
…Na tyle, na ile jest się chce, na ile jest się otwartym. Każdy ma własne granice i przede wszystkim trzeba robić to tak, by czuć się komfortowo.
Jeśli chcę pomóc osobie dotkniętej kryzysem to…
…wysłuchuję jej, wspieram, ale nie odgrywam roli terapeuty. Nie jesteśmy terapeutami i możemy drugiej osobie zaszkodzić. Najlepiej skierować tę osobę po pomoc. Jednak jeśli cokolwiek świadczy o tym, że druga osoba może zagrażać swojemu życiu, dzwonimy na 112 natychmiastowo.
Co zrobić gdy kryzys psychiczny się przydarzy?…
…Poszukać pomocy, chociaż często nie jest to takie proste. Można zadzwonić do bliskich, można zadzwonić na anonimowe linie. Jeśli sytuacja jest krytyczna, zadzwonić na 112. Lekarze są od tego, by pomóc i czasami lepiej spędzić kilka dni w szpitalu, niż zrobić coś, czego nie da się odwrócić.
W kryzysie psychicznym najtrudniejsze jest…
…właśnie poprosić o pomoc. To jedno wielkie błędne koło. Boimy się reakcji otoczenia, boimy się braku akceptacji, wyśmiania, zignorowania, „złotych rad”, które dostaniemy zamiast realnej pomocy.
Żeby pozbyć się wstydu związanego z chorobą trzeba…
…zaakceptować ją jako część siebie. Zajmuje to często wiele lat w terapii, tyle samo zajmuje to wciąż mi, ale jest coraz lepiej. Wiem już co mi dolega, dlaczego oraz co mogę z tym zrobić i na ile może mi to pomóc. Z akceptacją pomaga też poznanie innych z tym samym problemem. Nie czuje się wtedy już tak samotnym.
…Chciałabym żeby choroby psychiczne…
…nie były tabu. Nie były stygmatyzowane. Chciałabym, by nie krążyło tyle stereotypów z nimi związanych. Chciałabym by ludzie ich nie uciszali, nie ignorowali do czasu, aż będzie za późno. Rozumieli skąd się biorą, że mogą dotknąć każdego niezależnie od statusu czy poziomu życia.