Plan na wyjście z terapii – jak utrzymać efekty leczenia?

Podstawowa terapia uzależnień na ogół trwa kilka tygodni. Po tym okresie pacjenci ośrodków leczenia nałogów są gotowi na powrót do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie. Ich psychika jeszcze przez jakiś czas może jednak pozostawać krucha i wrażliwa na różnego rodzaju bodźce oraz wyzwalacze. Właśnie dlatego mimo opuszczenia ośrodka należy kontynuować terapię pod okiem specjalistów i uczestniczyć w spotkaniach grupowych. To jednak nie wystarczy. Sprawdź, jak wyjść z terapii, by utrzymać efekty leczenia.

Usunięcie używki z pola widzenia

Terapia uzależnień daje solidne podstawy do życia w abstynencji. Nie oznacza to jednak, że alkoholik bezpośrednio po wyjściu z ośrodka będzie w stanie powstrzymać się od wypicia piwa czy wódki, gdy butelka z trunkiem znajdzie się w pobliżu. Niemożliwym jest całkowite usunięcie używek z zasięgu wzroku, bo alkohol sprzedawany jest niemal wszędzie, ale warto jak najbardziej ograniczyć jego obecność. Alkoholik powinien świadomie usunąć więc zapasy trunków ze swojego mieszkania, biura czy garażu. Osoby, które mieszkają z nałogowcem, powinny powstrzymywać się od przynoszenia używki do domu.

Zerwanie kontaktu z wybranymi osobami

W ramach unikania wyzwalaczy alkoholik powinien unikać barów, pubów czy sklepów monopolowych, a narkoman – miejsc, w których zdobywał substancje psychoaktywne. W niektórych przypadkach dobroczynnym rozwiązaniem może okazać się też unikanie osób, których obecność mogłaby spowodować nawrót nałogu. Jeżeli na spotkaniach rodzinnych mimo próśb pojawia się alkohol, osoba uzależniona może dla własnego dobra zrezygnować z takich imprez do czasu, aż poczuje się wystarczająco silna psychicznie. Całkowicie warto natomiast uciąć kontakt z osobami, w przypadku których to alkohol czy narkotyki były podwalinami znajomości.

Dieta i ruch

Rekonwalescencja po leczeniu odwykowym pod pewnymi względami może przypominać zalecenia lekarskie po ciężkiej chorobie. W ramach wychodzenia z terapii warto zadbać o swoje zdrowie i psychikę na wielu poziomach. Istotna jest odpowiednio zbilansowana dieta, regularne spożywanie posiłków oraz dbanie o odpowiednie nawodnienie organizmu. Uczucia głodu i pragnienia mogą bowiem powodować chęć sięgnięcia po substancję uzależniającą. Równie ważny jest regularny ruch. Nie chodzi tu oczywiście o wyczynowe uprawianie sportu czy kupowanie karnetu na siłownię w dniu wyjścia z ośrodka. Wiele dobrego dla psychiki osoby uzależnionej mogą zrobić codzienne spacery czy rekreacyjna jazda na rowerze.

Plan postępowania w razie nawrotu

Stworzony jeszcze przed opuszczeniem ośrodka leczenia uzależnień plan na wyjście z terapii jest elementem profilaktyki nawrotów. Nawet jeśli pacjent będzie ściśle trzymał się ustalonych wspólnie z terapeutą założeń, musi liczyć się z ryzykiem wystąpienia nawrotu. W tym celu w planie warto ująć prostą instrukcję postępowania w sytuacji, gdy chęć sięgnięcia po kieliszek albo strzykawkę narasta z każdą chwilą. W takich momentach pomocny może okazać się telefon do terapeuty. W skrajnych sytuacjach rozwiązaniem będzie ponowny, tym razem nieco krótszy, pobyt w ośrodku odwykowym.